ในโลกฟุตบอลสมัยใหม่การคว้าแชมป์สักรายการไม่ใช่เรื่องง่ายเลย บรรดาทีมใหญ่ ทีมเงินถุงเงินถังอันเต็มไปด้วยผู้เล่นระดับซูเปอร์สตาร์ที่ทุ่มเงินนับร้อยนับพันล้านยูโรยังไม่สามารถการันตีได้ว่าทีมจะประสบความสำเร็จมีแชมป์ติดมือในแต่ละปี ยิ่งโดยเฉพาะฟุตบอลรายการยุโรปที่เต็มไปด้วยเสือ สิงห์ กระทิง แรดด้วยแล้วการกรุยทางสู่แชมป์ซึ่งมีทีมระดับบาร์เซโลน่า, เรอัล มาดริด, ยูเวนตุส, บาร์เยิร์น มิวนิค, ปารีส แซงต์ แชร์แมงและแมนเชสเตอร์ ซิตี้เป็นปราการขวางกั้นนั้นต้องบอกว่าแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่ทีมอื่น ๆ จะทะลุผ่านเข้าไปถึงรอบชิงหรือคว้าแชมป์มาครอบครอง

หงส์แดง ลิเวอร์พูลโชว์ให้ทุกทีมในยุโรปเห็นว่าหากมีพลังใจทุกสิ่งล้วนเป็นไปได้ พวกเขาประสบกับสถานการณ์แบบมิชชั่น อิมพอสซิเบิ้ลครั้งแล้วครั้งเล่าในฤดูกาลที่ผ่านมาแต่กลับผ่านสถานการณ์อันเลวร้ายเหล่านั้นได้ทุกครั้งอย่างน่าเหลือเชื่อ ผลงานขั้นเอกอุที่สุดคือสามารถพลิกนรกคว่ำบาร์เซโลน่าถึง 4-0 ในเกมยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีกรอบรองชนะเลิศทั้ง ๆ ที่นัดแรกพลาดท่าปราชัยในถิ่นคัมป์ นูไป 3-0 สรุปสองนัดทีมหงส์แดงเข้ารอบชิงด้วยสกอร์รวม 4-3 จากนั้นทุกคนคงทราบดีแล้วว่าพวกเขาสร้างเทพนิยายบทใหม่ขึ้นและทีมได้เถลิงแชมป์อย่างยิ่งใหญ่หลังจากเชือดท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ไปแบบสบาย ๆ ในรอบชิง

จอร์แดน เฮนเดอร์สันหรือกัปตัน “เฮนโด้” ของสาวกเดอะ ค็อปเป็นผู้ได้รับเกียรติให้ชูถ้วยบิ๊กเอียร์ในฐานะกัปตันทีม นอกจากจารึกชื่อของตัวเองในประวัติศาสตร์แล้วกัปตันรูปงามยังไม่ลืมจารึกความภาคภูมิใจลงบนแผ่นหนังของตัวเองด้วย ซึ่งถ้าเป็นนักเตะคนอื่นคงเป็นเรื่องธรรมดาแต่กับจอร์แดน เฮนเดอร์สันมันเป็นอะไรที่ยากกว่าการคว้าแชมป์เสียอีก กัปตันของเหล่าสเก๊าเซอร์เป็นหนึ่งในนักฟุตบอลที่มีความเป็นโอลด์แมนฉบับคนอังกฤษแท้ ๆ หนุ่ม ๆ สไตล์นี้ไม่นิยมการสักเลย เต็มที่ก็แค่ไว้หนวดเคราเพื่อเสริมบุคลิกเท่านั้น ที่เป็นเช่นนั้นก็เนื่องด้วยเหตุผลสารพัดทั้งเรื่องของเชื้อชาติ การเมืองและวัฒนธรรมถ้าให้อธิบายคงเขียนเป็นหนังสือปึกหนา ๆ ได้เลย เอาเป็นว่าสรุปง่าย ๆ คือเกรงจะดูไม่สุภาพ ดูไม่เป็นผู้ดี ชอบร่างกายที่เกลี้ยงเกลาสะอาดสะอ้านมากกว่า หนุ่มอังกฤษแบบนี้ไม่ได้มีแต่เฮนโด้เท่านั้นเอาแค่ในทีมชาติอังกฤษก็มี แฮร์รี่ เคน, แฮร์รี่ แม็คไกวร์, เอริค ดายเออร์ เป็นต้น อิงลิชชนที่มีความเป็นโอลด์แมนเหล่านี้จะมีความสำรวมยึดถือเรื่องมารยาทและทรงผมเรียบแปล้แทบไม่กระดิก จะเรียกว่าหัวโบราณหน่อย ๆ ก็ว่าได้ ดังนั้นการมีรอยสักบนเรือนร่างจึงไม่ต่างจากการทำผิดประเพณี ถ้าไม่สำคัญจริง ๆ  ไม่ใช่วาระพิเศษจริง ๆ หัวเด็ดตีนขาดพวกเขาไม่มีวันเดินเข้าร้านสักแน่นอน

หลังจากคว้าแชมป์เจ้าตัวจึงลงทุนบินลัดฟ้าสู่เมืองลอส แองเจลิสประเทศสหรัฐอเมริกาตรงดิ่งไปหาทอมมี่ มอนโตย่า ช่างสักท้องถิ่นในนครดาราลงหมึกให้ เฮนโด้ให้ช่างสลักลายรูปถ้วยยุโรปลงที่หน้าขาด้านซ้ายลงวันที่ 01/06/19 กำกับไว้ด้วย แต่กระนั้นรอยสักนี้ก็ไม่ใช่ศิลปะบนเรือนร่างชิ้นแรกของเขา เฮนโด้เคยให้สัมภาษณ์กับผู้สื่อข่าวว่า “ผมไม่เคยมีความคิดที่จะสักเลย แต่พอลูกทั้งสองของผมถือกำเนิดความคิดของผมก็เปลี่ยนไป” เขาสักวันเดือนปีเกิดของลูก ๆ ลงบนร่างกายซึ่งเราจะไม่เฉลยหรอกนะว่าพ่อหนุ่มขี้อายแสนถ่อมตัวผู้นี้ซ่อนมันไว้ส่วนไหนในร่มผ้าอีก

สำหรับแฟนบาสเกตบอลเอ็นบีเอแล้ว คริส “เบิร์ดแมน” แอนเดอร์สัน เป็นเรื่องราวอย่างหนึ่งของเกมยัดห่วง เมื่อเขาก้าวเข้ามา เติบโต มีชื่อเสียง ตกเป็นข่าวอื้อฉาว ร่วงหล่น และกลับคืนมาอีกครั้ง ภายใต้ภาพลักษณ์แบดบอยที่ดิบเถื่อนและเต็มไปด้วยรอยสักสีสันบาดตา

ในปี 2002 คริส แอนเดอร์สันเป็นผู้เล่นคนแรกก้าวกระโดดจาก D-league ของปิรามิดการแข่งขันบาสเกตบอลของอเมริกาสู่ลีก NBA แต่ช่วงเวลาก่อนหน้านั้นก็ดูน่าอึ้งเช่นกัน

สามปีก่อนหน้าที่จะเดินลงสนามเอ็นบีเอ คริสลาออกจากวิทยาลัยบลินน์เพราะเชื่อมั่นว่าตัวเองจะต้องได้เล่นบาสอาชีพ แต่เขาหลุดสารบบการดร้าฟท์ตัวซึ่งเป็นด่านแรกสู่เอ็นบีเอ เขาเลยต้องไปเล่นเกมพิเศษที่เมืองจีน และได้รับการชักชวนให้เข้าร่วมทีมเจียงสู นานกิง ดราก้อนส์ หนึ่งปีต่อมาเขาก็ย้ายกลับอเมริกาเพื่อร่วมทีมกับนิว เม็กซิโก สแลม แต่ผลงานเฉลี่ย 1.1 แต้มกับ 1.6 รีบาวนด์กับการลงเล่น 10 เกม มันห่วยแตกจนคริสต้องกระเด็นจากทีม หลังจากนั้นก็ไปอยู่กับดาโกต้า วิซาร์ดแบบยังไม่ทันลงเล่นก็ย้ายทีมไปฟาร์โก้ มอร์เฮด บีซ์ แค่ 7 เกมที่บีซ์ คริสโดนเขี่ยทิ้งและได้ไปเล่นให้ซูการ์แลนด์ ชาร์ก ในลีกภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ โดยยังไม่ได้เฉียดกรายเข้าใกล้เอ็นบีเอเลย

ปีต่อมาคริสเข้าไปแจมกับคลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ช่วงสั้น ๆ แล้วก็ไปเซ็นสัญญากับฟินิกส์ ซัน แต่สุดท้ายกลายเป็นฟาร์เย็ตวิลล์ แพทริอ้อตท์ที่ดร้าฟท์เขาเข้าทีม ซึ่งเป็นแค่ทีมในระดับรอการพัฒนาของวงการบาสที่เรียกว่า Development League หรือ D-league

คริส แอนเดอร์สันถูกกล่าวถึงอย่างหนักเมื่อเดนเอวร์ นักเก็ตส์คว้าตัวเขาจากฟาร์เยตวิลล์หลังเล่นไปได้แค่ 2 เกมเพื่อดึงมาเล่นในลีกสูงสุดของวงการบาส ตอนนั้นเองที่คริสยังเป็นแข้นักบาสหน้าใหม่ที่มีรอยสักกระจุ๋มกระจิ๋ม

ปี 2001 ความโดดเด่นในการรีบาวด์และการบล็อกชู้ตทำให้คริส แอนเดอร์สันกลายเป็นผู้เล่นระดับท็อปอย่างรวดเร็ว เขาถูกขนานนามว่าเป็นเบิร์ดแมน หรือมนุษย์นกผู้กางปีกปกป้องห่วงของทีม พอถึงปี 2004 นิวออร์ลีน ฮอร์เน็ตส์ก้าวเข้ามาคว้าตัวเบิร์ดแมนไปร่วมทีม ในปีนั้นเขาเริ่มมีรอยสักที่ระบายสีสันลงไปแทนลายเส้นสีดำเดิม ๆ ทว่าในปี 2006 คริสก็ต้องถูกเขี่ยทิ้งจากวงการเมื่อไม่ผ่านการตรวจเรื่องสารเสพติด

ช่วงเวลาที่เขาออกไปจากวงการ หาทางแก้ต่างให้ตัวเองพ้นจากข้อกล่าวหาเรื่องสารเสพติด คริมเข้ารับการบำบัดพฤติกรรมไปพร้อมกัน และทำงานเป็นโค้ชทีมเด็กของเดนเวอร์ไปพลาง ๆ จนถึงปี 2008 ข่าวดีก็มาถึงเมื่อเขาได้รับการตัดสินให้พ้นข้อกล่าวหา เขาได้รับสิทธิ์กลับเข้าสู่วงการบาสและเป็นนิวออร์ลีน ฮอร์เน็ตส์ที่อ้าแขนรับเขากลับสู่ทีม

การกลับมาของคริส แอนเดอร์สันในบุคลิกใหม่ ทำให้เขากลายเป็นผู้เล่นคนสำคัญที่แฟนบาสโปรดปราน เช่นเดียวกันกับสีสันรอยสักของแอนเดอร์สันที่ถูกเติมเต็มอย่างเต็มที่

หลังจาก 4 ปีระหว่าง 2008-2012 ที่โดดเด่นกับเดนเวอร์ นักเก็ตส์อีกทีมเก่า ไมอามี่ ฮีตก็ดึงคริสไปร่วมทีม และเขาก็ช่วยให้ทีมคว้าแชมป์ได้ในปี 2013 เป็นก้าวสูงสุดของเขา เช่นเดียวกับกับเรือนร่างที่สมบูรณ์ด้วยสีสันของรอยสัก

คริส “เบิร์ดแมน” แอนเดอร์สัน ใช้ชีวิตของเขาอย่างเต็มที่ เขาเป็นคนที่รักอิสระมากจนบางครั้งก็เกินขนาด แต่เมื่อเขาเริ่มเรียนรู้การควบคุมตัวเองก็สามารถใช้อิสระได้อย่างถูกที่ถูกทาง ซึ่งมันสมกันกับรอยสักบนลำคอว่า “Free Bird” นกที่บินอย่างอิสระและได้รับการยกย่องในอิสระนั้น

“บนแขนของผมจะมีเทวดารักษาคุ้มครอง มันจะบิดเล็กน้อย เมื่อผมเผลอหลับบนเบาะรถกลางแดดสิบโมงเช้าที่ร้อนจัด” ลูอิส แฮมิลตัน ยอดนักขับรถฟอร์มูล่าวันชาวอังกฤษเล่ากับสื่อ

ช่วงปลายปี 2018 ที่ผ่านมาหลังจากคว้าแชมป์โลกสมัยที่ 5 ให้ตัวเองได้ แฮมิลตันก็มีแผนการที่เพิ่มรอยสักบนร่างกายเพื่อแทนชัยชนะดังกล่าว โดยยังไม่รู้ว่าจะออกมาเป็นรูปแบบไหน แต่แฮมิลตันก็บอกว่ามันคงต้องมีเลข 5 มาปนอยู่ในนั้นแน่นอน

เจ้าของแชมป์โลกเอฟวันเป็นที่สนอกสนใจของแฟนนักแข่งรถเมื่อเขาคว้าแชมป์สมัยที่สองได้ในปี 2015 และถูกเชิญขึ้นปกนิตยสารโดยเนื้อหาในเล่มพูดถึงเรื่องราวของรอยสักบนตัว ที่เขากล่าวว่า “เขารักรอยสักของเขามาก”

ในวันนั้นแฮมิลตันยังไม่มีรูปสิงโตตัวใหญ่บนไหล่ขวา แต่ตลอดแขนซ้ายของเขามีรูป The Pieta หรือภาพพระแม่มารีกำลังอุ้มพระเยซูน้อยที่เอามาจากผลงานปั้นของไมเคิล แองเจลโล่ ยอดศิลปินชาวอิตาลีในอดีต ซึ่งรวมรูปภาพของนางฟ้า เทวดา กางเขนและหัวใจไว้ด้วยกัน แฮมิลตันกล่าวว่าเขาทั้งเชื่อมั่นและศรัทธาอย่างแรงกล้าในเรื่องพระเจ้า สมกับที่เขาสักคำว่า Faith ไว้บนไหล่ขวา เช่นเดียวกันกับการให้ความสำคัญกับครอบครัว ทำให้เขาสักคำว่า Family ไว้บนไหล่

กลางหน้าอกของลูอิส แฮมิลตันคือรูปดาวเข็มทิศ ซึ่งมีความหมายแฝงว่าศาสนาที่นับถือนี้เองที่เป็นเข็มทิศในการดำเนินชีวิตของเขา โดยบนเนินอกเกือบถึงคอแฮมิลตัวสลักคำว่า powerful beyond measure ที่เป็นคำของนักเขียนมาเรียเน่ วิลเลียมสัน มีความหมายว่า พลังนั้นอยู่เหนือการวัดได้

ลูอิส แฮมิลตันกลายเป็นนักแข่งเบอร์หนึ่งของโลกหลังจากเก็บชัยชนะได้อย่างต่อเนื่อง และข้อความทรงพลังที่ช่วยให้เขาพุ่งแซงหน้าทุกคนขึ้นไปปรากฏอยู่บนแผ่นหลังพร้อมรูปกางเขนใหญ่และปีกนางฟ้า คือข้อความที่กล่าวว่า ‘Rise above it, No matter what life throws at you’-ปีนขึ้นไปอยู่เหนือมันให้ได้ ไม่ว่าชีวิตจะปาอะไรใส่คุณก็ตาม ทำให้หลายต่อหลายครั้งที่แฮมิลตันดูไม่น่าจะคว้าแชมป์หรือเก็บชัยชนะในสนามแข่งขันได้กลับทำเรื่องที่น่าเหลือเชื่อสำหรับคอความเร็วได้เสมอ ซึ่งทั้งข้อความและรูปกางเขนนี้เขาสักลงบนหลังไว้ในปีที่ชนะเลิศครั้งที่ 3 ในปี 2015 ซึ่งเป็นการครองแชมป์สองปีติด

สถิติการเอาชนะได้ถึง 9 สนามในปี 2017 ทำให้ฮามิลตันได้ครองแชมป์โลกในปีนั้นหลังพลาดท่าได้แค่อันดับสองในปี 2016 ฮามิลตันเดินเข้าร้านสักอีกครั้งและคราวนี้เขาได้รูปหัวสิงโตตัวใหญ่บนไหล่ขวาที่เดิมว่างอยู่ มันเป็นสิงโตที่กำลังแสยะเขี้ยวอย่างน่าเกรงขาม

ในปี 2018 ที่ผ่านมาลูอิส ฮามิลตันยิ่งสุดยอดเข้าไปใหญ่ เมื่อเขาสามารถเก็บคะแนนสะสมได้ถึง 3,000 คะแนนจากการคว้าแชมป์ไปมากถึง 11 สนาม คว้าตำแหน่งออกตัวคันแรกไป 11 หนและขึ้นโพเดี่ยมไป 17 ครั้ง กลายเป็นแชมป์สมัยที่ 5 ของตัวเอง นั่นจึงทำให้ฮามิลตันเริ่มคิดที่จะหารอยสักสักอย่างเพื่อเอาไว้แทนความสำเร็จในครั้งนี้ และมันจะต้องมีความหมายที่ดีอย่างแน่นอนที่สุด

บาสเกตบอลเอ็นบีเอคือลีกบาสอันดับหนึ่งของโลก และเป็นกีฬาครองใจชนชาวอเมริกันมาอย่างยาวนาน วิธีการแสดงออกถึงความจงรักภักดีต่อทีมหรือผู้เล่นของชาวอเมริกันมีหลากหลายแบบ บางคนเลือกการสะสมการ์ด บางคนก็สะสมเสื้อ รองเท้า และแฟนพันธุ์แท้ของศึกยัดห่วงเอ็นบีเอบางคนก็มีวิธีแสดงออกถึงความชื่นชอบในทีมด้วยการสักลวดลายเกี่ยวกับทีมโปรดหรือทีมประจำเมืองไว้ ทั้งแบบรูปภาพและข้อความ

ตอนนี้เหล่าแฟนพันธุ์แท้เอ็นบีเอได้เริ่มต้นแนวทางใหม่ในการแสดงให้เห็นว่าพวกเขารักหรือชอบใครด้วยการสักรูปผู้เล่นรายนั้น ๆ ลงบนร่างกาย และคนที่มีชื่อเสียงในการสักภาพเหมือนจริงจนถูกเรียกว่าราชาในปัจจุบันคือชายที่ชื่อ สตีฟ บุทเชอร์

ตัวสตีฟ บุชเชอร์นั้นเข้าสู่วงการช่างสักเมื่อ 7-8 ปีที่แล้วหลังเรียนจบด้านศิลปะ และเริ่มต้นสร้างชื่อในการสร้างสรรค์งานภาพเหมือนจริงทั้งคนและภาพถ่ายตั้งแต่นั้น โดยมีพื้นฐานสำคัญคือการที่เขาเป็นคนวาดภาพสีน้ำมันได้สวยงามเหมือนจริงมาก

บุทเชอร์เริ่มต้นเรื่องราวการเป็นคนวาดภาพตั้งแต่ 7 ขวบ โดยรูปภาพแรกที่เขาวาดคือเรื่องดราก้อนบอล แซด การ์ตูนขวัญใจเด็กจากญี่ปุ่น ก่อนจะตกหลุมรักในการวาดรูปและเลือกเดินทางสายนี้อย่างจริงจังด้วยการเข้าเรียนในวิทยาลัยด้านศิลปะไวท์คลิฟฟ์ และจบระดับปริญญาตรีจากสาขา Fine Art ซึ่งเป็นสาขาที่ไม่ได้ปิดกั้นการผลิตผลงานศิลปะว่าต้องมีรูปแบบใด ดังนั้นเมื่อถูกชักชวนให้ลองทำงานเกี่ยวกับการเป็นช่างสัก บุทเชอร์ก็กล้าที่จะเปิดใจและเข้าไปลองเรียนรู้

โชคดีที่บุทเชอร์ได้มีโอกาสทำงานกับช่างสักฝีมือดีระดับโลกหลายราย บวกกับความสามารถในการวาดภาพได้เหมือนจริงมาก ทำให้ชื่อเสียงของบุทเชอร์ถูกบอกกล่าวกันต่อ ๆ ไปจนมีชื่อเสียงรู้จักกันในระดับโลก

บุทเชอร์ หรือที่รู้จักกันในฉายา ‘The Kiwi’ เพราะเจ้าตัวเกิด เรียนและทำงานศิลปะอยู่ในเมืองโอ๊คแลนด์ของนิวซีแลนด์ ที่ซึ่งห่างไกลจากสนามแข่งขันบาสเกตบอลเอ็นบีเออย่างมาก แต่ถึงอย่างนั้นเจ้าของฉายา เดอะ กีวี่ก็เป็นที่หมายปองของบรรดาแฟนบาสเกตบอลชาวอเมริกันที่จะบินข้ามน้ำข้ามทะเลมายังนิวซีแลนด์เพียงเพื่อให้เขาสักรูปนักบาสเกตบอลคนโปรดไว้ตรงส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย ซึ่งด้วยฝีมือระดับบุทเชอร์แล้ว ภาพเหล่านี้เหล่าสาวกพันธุ์แท้ย่อมยินดีที่จะอวดคนไปทั่ว

รูปภาพงานสักของบุทเชอร์ไม่เพียงแต่ไปปรากฏสู่สายตาแฟนบาสเกตบอลเท่านั้น แต่สิ่งที่ทำให้งานของเขามีชื่อเสียงและถูกยกให้เป็นราชางานสักแบบนี้นั่นก็เพราะสื่อโทรทัศน์ช่องต่าง ๆ รวมถึงเว็บไซต์บาสเกตบอลทั่วโลกออนไลน์ มักนำภาพที่เกิดจากการลงเข็มของเขาขึ้นจออยู่เสมอ ทำให้ชื่อเสียงของเขาดังขึ้นจนอยู่เหนือใคร ๆ

ในการสร้างสรรค์งานหนึ่งชิ้นของบุทเชอร์ถือว่าเป็นการต่อสู้ที่ทรหดมากทั้งคนสักและคนถูกสัก เพราะแต่ละภาพใช้เวลาอย่างน้อย ๆ 17-18 ชั่วโมงเพื่อให้ได้ภาพที่สวยสมจริง

บุทเชอร์เล่าว่าการสักลายก็คือการระบายออกถึงแรงผลักดันในตัวของคนแต่ละคน ในฐานะศิลปินเขาคือที่ตอบสนองความสนใจของลูกค้าและสร้างความสุขร่วมไปพร้อมกัน เพราะนับตั้งแต่วันแรกที่เขาไปสักรูปภาพบนร่างกายตัวเอง เขาก็รู้ว่าหัวใจของงานนี้คืออะไร มันคือส่วนผสมของความพึงพอใจและความสุขของทั้งสองฝ่าย

ครั้งหนึ่งสโมสรลิเวอร์พูลของเกาะอังกฤษเคยมีนักเตะที่ชื่นชอบการมีรอยสักอย่างดาเนี่ยล แอ็กเกอร์ ผู้เล่นกองหลังทีมชาติเดนมาร์กของทีม ซึ่งตัวแอ็กเกอร์นั้นไม่เพียงแต่จะชอบรอยสักมากเป็นพิเศษ เขายังเรียนรู้ที่จะเป็นช่างสักเสียเองด้วย และความชอบนี้เองที่ทำให้นักเตะลิเวอร์พูลคนอื่นในช่วงนั้นต่างพากันสักรอยคนละเล็กละน้อย

หลังการย้ายออกไปของแอ็กเกอร์ ศิลปะรอยสักในถิ่นแอนฟิลด์ก็กลายเป็นเรื่องราวเงียบ ๆ ไม่เป็นที่ฮือฮาอีก จนกระทั่งนักเตะบราซิลเลี่ยนที่ชื่อโรเบอร์โต้ ฟีร์มีโน่ย้ายมาจากเยอรมัน

นักเตะบราซิลสร้างความฮือฮาเมื่อถอดเสื้อฉลองการทำประตูชัยที่เซลเฮิร์ส ปาร์คเหนือเจ้าบ้านคริสตัล พาเลช สายตาแฟนบอลจับจ้องไปยังร่างกายของฟีร์มีโน่ที่เต็มไปด้วยรอยสักทั้งรูปและข้อความต่าง ๆ และส่งเจ้าตัวเข้าไปอยู่ในลิสต์ผู้เล่นลิเวอร์พูลที่มีความชอบในการเป็นเจ้าของรูปสักคนใหม่ต่อจากดาเนี่ยล แอ็กเกอร์, มาร์ติน สเคอร์เทล, ราอูล เมยราเลส ที่ย้ายออกไปก่อนหน้า รวมถึงเดยัน ลอฟเรน กองหลังเพื่อนร่วมทีมปัจจุบัน

ฟีร์มีโน่นั้นสนใจการสักภาพไว้บนเรือนร่างมานานแล้วซึ่งเป็นเรื่องทั่วไปของชาวบราซิล ตามปกติแล้วนักเตะบราซิลมักเริ่มต้นอาชีพในลีกบ้านเกิดแล้วโดนดึงตัวมายังยุโรป แต่ฟีร์มีโน่นั้นต่างไป เขาเป็นแค่ผู้เล่นธรรมดาที่ยังไม่ทันแจ้งเกิดในบราซิลด้วยซ้ำ ก่อนจะเลือกเดินทางมาท้าทายแผ่นดินยุโรปตั้งแต่ยังไร้ชื่อเสียง ข้อความ Familie unaufhorlich Liebe มีความหมายว่าความรักจากครอบครัวนั้นไม่มีวันจบสิ้น โดยเจ้าตัวใช้โปรแกรมแปลเป็นภาษาเยอรมันถูกสักไว้คู่กับใบหน้าของพ่อกับแม่และใบไม้สี่แฉกแห่งความโชคดีถูกสักไว้บนแขนขวา เป็นเครื่องปลอบประโลมใจสำหรับฟีร์มิโน่ในการต่อสู้เพื่อตัวเองและครอบครัวในประเทศเยอรมัน และมันถูกสักไว้ตั้งแต่ก่อนเข้าจะบินข้ามทะเลมายังยุโรปเสียอีก

บนหน้าอกของนักเตะบราซิลรายนี้มีชื่อของแฟนสาวและลูกสาวของเขา พร้อมด้วยข้อความเกี่ยวข้องกับศาสนาและความศรัทธาของเขาที่มีทั้งภาษากรีก โปรตุเกสและอื่น ๆ ซึ่งสิ่งนี่เองที่แสดงให้เห็นว่าฟีร์มีโน่ไม่ได้แค่ชอบรอยสัก แต่เขาให้ความสนใจในเรื่องของการออกแบบอย่างสร้างสรรค์ด้วย

แขนซ้ายของโรเบอร์โต้ ฟีร์มีโน่เพิ่งมีรูปภาพใบหน้าของหญิงสาวพร้อมด้วยรูปสัญลักษณ์อื่น ๆ ตั้งแต่ดอกกุหลาบสีแดง ไพ่ ดาว สมอเรือ ริมฝีปาก ซึ่งสักไว้อย่างไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่ และฟีร์มีโน่ก็ยังคงหาโอกาสไปสักรูปภาพใหม่ ๆ อยู่เสมอ ซึ่งบางครั้งเวลาลงสนามเขาก็สวมปลอกแขนยาวคลุมลวดลายทั้งหมดเอาไว้

หลาย ๆ ครั้งที่โรเบอร์โต้ ฟีร์มีโนเซลฟี่ภาพกับแฟนสาว หรือถูกจับภาพในสนามซ้อม ก็จะมีคนสังเกตเห็นรอยสักใหม่ ๆ ให้แฟนฟุตบอลได้เห็นอยู่เป็นประจำ นั่นทำให้นอกจากฝีเท้าในเชิงลูกหนังแล้ว ฟีร์มีโน่คือผู้เล่นที่โดดเด่นในเรื่องของรอยสักมากที่สุดในปัจจุบันของลิเวอร์พูล

ถ้าพูดถึงการแข่งขันเทนนิสที่เป็นเอกลักษณ์ที่สุดรายการหนึ่งของโลก ต้องยกให้รายการแข่งที่เป็นตำนานอย่างการแข่งขันวิมเบิลดันที่ประเทศอังกฤษ รายการบนสนามหญ้าที่มีธรรมเนียมปฏิบัติสมกับความเก่าแก่ที่สุดของมัน โดยเฉพาะการที่ผู้เข้าแข่งขันทุกคนจะลงสนามด้วยชุดแต่งการสีขาว

ก่อนหน้าปี 2012 นักเทนนิสที่ลงแข่งขันในวิมเบิลดันค่อนข้างถูกควบคุมในเรื่องของภาพลักษณ์มาก ภาพนักกีฬาที่ลงแข่งขันภายใต้ชุดแต่งกายสีขาวสะอาด วิ่งไล่หวดลูกเทนนิสอยู่บนสนามหญ้าสีเขียว เป็นสิ่งที่แสดงออกถึงความเป็นเทนนิสรายการนี้ รอยสักเป็นสิ่งที่ทางฝ่ายจัดการแข่งขันต้องการให้ผู้เข้าแข่งขันพยายามซ่อนไว้ในชุดแต่งกายที่รัดกุม แต่แล้วประโยคเด็ดที่เปลี่ยนแปลงแนวทางในการแต่งกายของนักเทนนิสที่ลงแข่งขันวิมเบิลดันไปตลอดกาลก็คือ การตัดสินของคณะกรรมการเทนนิสที่มองว่า ตราบใดที่ตัวรอยสักไม่ได้แสดงออกถึงการโฆษณาสินค้าหรือผลิตภัณฑ์ใดใด ให้ถือว่ารอยสักนั้นไม่ละเมิดเงื่อนไขเกี่ยวกับกฎของการแข่งขัน

ช่วงหลายปีหลังจากนั้น นักเทนนิสชายได้ส่งต่อค่านิยมการมีรอยสักบนเรือนร่างไปสู่นักเทนนิสหญิงทีละนิด ๆ จนกระทั่งมีนักกีฬาเทนนิสหญิงบางรายที่ชื่นชอบรอยสักเป็นชีวิตจิตใจ และนำสิ่งนี้ลงสู่คอร์ทวิมเบิลดัน

ในปี 2017 เกมการแข่งขันวิมเบิลดันถูกกล่าวถึงด้วยเรื่องราวของรอยสักบนร่างกายของนักเทนนิสหญิงที่ลงแข่งขันในรอบแรก นำมาโดยเบ็ธธานี่ แมตเท็ค-แซนด์ นักเทนนิสสาวอเมริกันที่ลงเล่นในฐานะไวลด์ การ์ดในเซคชั่น 1 รอยสักรูปดอกไม้สีสดทั้งการ์ซีเนียและดอกบัวตลอดท้องแขนซ้ายทำให้เบ็ธธานี่กลายเป็นจุดสนใจ

หลังจากที่โปโลน่า เฮอร์ค็อก นักเทนนิสสาวสโลวีเนียลงเล่นในเซคชั่นที่ 2 บ้าง รอยสักเต็มความยาวแขนขวา มันโดดเด่นด้วยรูปกุหลาบและรูปหัวกะโหลกที่วาดด้วยหมึกสีดำ คลุมตั้งแต่หัวไหล่ลงมาจนถึงข้อมือ ความสนใจในการแข่งขันถูกแบ่งไปยังเรื่องราวของรอยสักนักกีฬาหญิง แม้กระทั่งลอร่า ร็อบสัน นักเทนนิสสาวความหวังของคนอังกฤษเจ้าถิ่น สื่อก็รายงานถึงรอยสักที่เห็นเพียงยอดมงกุฎเล็กน้อยบนสีข้างของเธอด้วย

โปโลน่า เฮอร์ค็อก เจ้าของรอยสักที่เป็นที่ถูกกล่าวถึงสามารถผ่านเข้ารอบ 3 มาได้แต่ก็ต้องมาพ่ายให้สเว็ตลาน่า คุซเน็ตโซว่า นักเทนนิสรัสเซีย สื่อก็ยังคงให้ความสนใจต่อในเรื่องรอยสัก โดยคราวนี้ไปชูประเด็นรอยสักหนึ่งในสี่จุดหลักของคุซเน็ตโซว่าที่เป็นข้อความว่า ‘pain doesn’t kill me, I kill the pain’ อันมีความหมายว่าความเจ็บปวดล้มฉันไม่ได้ ฉันสิที่คว่ำความเจ็บปวดเสียเอง แต่นักเทนนิสสาวจากรัสเซียก็มาจบแค่รอบก่อนรองชนะเลิศเมื่อพ่ายแพ้ให้การ์บีเน่ มูกูรูซ่า นักเทนนิสจากสเปนที่ทะยานไปถึงรอบชิงชนะเลิศที่ได้พบกับแชมป์เก่าอย่างวีนัส วิลเลี่ยม

                เกมนัดชิงชนะเลิศจบลงด้วยชัยชนะที่พลิกล็อกของมูกูรูซ่า ซึ่งเป็นมือวางอันดับ 14 ของรายการเหนือวีนัส วิลเลี่ยม มือวางอันดับ 10 ไป 2-0 เซต ถึงอย่างนั้นก็ยังมีข่าวเล็ก ๆ เรื่องรอยสักรูปดอกกุหลาบบนไหล่ซ้ายของวิลเลี่ยมผู้แพ้

                วิมเบิลดัน 2017 กลายเป็นเรื่องราวของการแข่งขันและรอยสักที่โดดเด่นเกินความสนใจที่มีต่อชุดแฟชั่นสีขาว รอยสักได้กลายเป็นเรื่องราวที่ถูกพูดถึงตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายของการแข่งขัน และกลายเป็นเรื่องก้าวข้ามธรรมเนียมปฏิบัติของรายการเทนนิสสำคัญรายการนี้